Net toen de Nederlandstalige muziek aan het begin van de jaren zestig verjonging kreeg
(bv. Rob de Nijs en de Lords) werd deze verstomd door de opkomst van de  Engelstalige popmuziek.
Het resultaat: Nederlandstalig werd niet meer als “hip” gezien; hier en daar werden nog wel hits
gemaakt maar werden al snel als “niet popmuziek” bestempeld. Jarenlang heeft het Nederlandstalige
lied hier tegen moeten vechten en werd zelfs niet meer gedraaid op de popzenders. Die tijden zijn
veranderd door de opkomst van Nederlandse bands als bv. Toontje Lager, Doe Maar en Het Goede Doel.
Nederlandstalige popmuziek werd zelfs een hype en de gekte rond Doe Maar is bekend. Tegenwoordig
wordt het Nederlandstalige lied weer gewaardeerd en ziet de top veertig er ook weer gevarieerd uit
met zowel Engels- als Nederlandstalige hits.
 
In mijn album Nederlandstalige oldies kun je een paar voorbeelden beluisteren en neem ik je graag mee
naar deze oude successen.